Vorige week heette wij Selky, onze reflector Sphynx kat, welkom in ons huishouden. Een lief, klein, leergierig en ondeugend dropje, geboren op 11 mei. Hieronder haar design:
Hoe het begon
Voordat Selky bij ons kwam deden wij wat ervaringen op die gepaard gingen met de nodige trial & error. Onze kattenreis werd gelanceerd door mijn oudste (manifestor) zoon Ryan. Al tijden vroeg hij mij om een kat en bij elke kat die we tegenkwamen op straat moest worden gestopt zodat hij het beestje even kon aaien. Toen zich een kans voordeed om een paar maanden een logeerkat in huis te nemen grepen we die aan. Het was een mooie gelegenheid voor een experiment. Een hele interessante, want naast dat het natuurlijk fijn is om uit te kunnen testen of de aanschaf van een kat überhaupt een goed idee is, sta ik er om bekend last te hebben van een (katten)allergie. Wat als fervent dierenliefhebster al wel vaker een vervelend obstakel is geweest. Maar dit experiment voelde goed, dus het ging van start.
Het was een groot succes
De jongens vormden een mooie band met haar, ik had geen last van allergieën en al snel was het alsof ze jaren bij ons woonde. Helaas moest zij natuurlijk ook weer terug naar haar oorspronkelijke thuis, dus begon de zoektocht naar ons eigen kattenvriendje.
Trial en error met Splinter
Dat werd Splinter, een rode straatkat uit het asiel.
Nadat mijn vriendin al meerdere advertenties doorstuurde van het asiel, reageerde ik op een kat. Een medewerker van het asiel belde mij en zei: “deze is helaas al vergeven, maar we hebben er eentje waarvan we denken dat hij heel goed bij jullie zal passen”. "Oh, wat leuk, een uitnodiging. Helemaal volgens mijn projector strategie" dacht ik, terwijl ik ondertussen mijn eerste ingeving met een wat onbestendig gevoel over deze kater negeerde 😉. Al vrij snel kwam ik erachter kwam dat deze eerste ingeving juist was, en de uitnodiging inderdaad niet klopte voor mij. Maarja, achteraf is het altijd makkelijk praten. En met een onbewuste 3 in mijn profiel zit er soms niet anders op dan eerst te ondervinden wat niet werkt (en wat er gebeurt als ik niet naar mijn intuïtie luister).
Dus we namen Splinter mee naar huis. Het begon aardig goed, maar al snel nam zijn felle gedrag problematische vormen aan. We liepen allemaal op onze tenen, bang voor een uithaal. En niemand zat meer rustig op de bank, omdat dit de favoriete plek was van Splinter om ons onverwacht ‘aan te vallen’.
Dit ging zo niet langer, dus ik dook in de rabbit holes van cattyland
Ik nam een abonnement op Discovery Plus en keek uren aan video's van kattenexpert Jackson Galaxy, deed aanpassingen in mijn huis, zorgde ervoor dat hij een outlet kreeg voor zijn jaagenergie, liet iemand een reading doen voor Splinter, riep hulp in van een expert bij het dierenasiel en dook veel dieper in Animal Design. Omdat ik geen geboortedatum van deze kat kon achterhalen had ik niet de specifieke tools tot mijn beschikking die dit systeem kan bieden. Maar ik nam de verschillende mogelijkheden uit Animal Design mee om dingen uit te proberen. Na echt vanalles te hebben geprobeerd moest ik helaas de conclusie trekken: 'this ain't gonna work'. Hij zat niet op zijn plek in een gezin met jonge kinderen en veel onregelmatigheid. En daardoor konden wij ook niet meer op onze plek zitten op de bank. En daarnaast begon ik steeds vaker te twijfelen of ik toch niet een beetje een allergische reactie ervaarde op al zijn ronddwarrelende haar.
Met een knoop in mijn maag bracht ik Splinter weer terug bij het asiel. Inclusief zeer uitgebreide omschrijving over wat hij nodig had volgens mijn onderzoek, en vele mooie foto's in de hoop dat hij een fijn huisje kon vinden waar hij wel op zijn plek was.
Een nieuwe zoektocht met behulp van Animal Design
Een paar schrammen verder en heel wat wijzer zette ik weer voet in de 'markt der katten'. Vergezeld door mijn trouwe hoofdtool, Animal Design.
Wat werkte er niet?
Allereerst keek ik naar de eigenschappen van Splinter die geen match waren voor ons huishouden. Een kat die behoefte heeft aan veel regelmaat en veel drang heeft zijn territorium te verdedigen floreert niet bij ons. Door een co-ouderschap wisselt het ritme in ons huis om de paar dagen. Deze bovenstaande eigenschappen worden in de Animal Design bodygraph (voor zover ik nu heb onderzocht) vertegenwoordigd door:
Gate 5 - patterns (aka, ritme)
---
Gate 19 - territory
Gate 38 - fierceness
Gate 53 - freedom
Dus deze dynamieken wilde ik liever niet opnieuw opzoeken.
Split
Ook kunnen dieren splits in bepaalde gebieden van een menselijk design overbruggen. Hoewel dit voor ons gezin niet veel uitmaakt, omdat de split van mijn zoon niet door een dier kan worden overbrugd, is dit wel een heel interessant gegeven. Ra Uru Hu verteld hier meer over tijdens zijn cursus 'Design of Forms' (te koop op de website human.design.com).
Connecties
De connecties die je maakt met een dier creëren een bepaalde dynamiek in de relatie. Ook kunnen bepaalde activaties in je eigen design gedrag oproepen in het dier. Ryan en ik hebben bijvoorbeeld beiden poort 38 meerdere malen gedefinieerd in ons design. Hiermee halen wij een bepaalde 'fierceness' naar boven in dieren. Het leek me fijn als dit uitgebalanceerd werd door de energie van poort 28 in het Animal Design. Zo wordt de 'fierceness' geïnformeerd door de intuïtieve intelligentie van het dier en handelt ze mogelijk minder impulsief. Tegelijkertijd vullen Ryan en ik door deze electromagnetische connectie het miltcentrum van het diertje en geven we haar daarmee waarschijnlijk een veilig gevoel.
Mijn jongste zoon heeft poort 17 en kan hiermee een connectie maken met poort 62 in een dier, waarmee je in potentie een dier veel (patronen) aan kunt leren. Dit is één van de drie Cross Species connecties die wij als mensen met dieren kunnen maken. Via deze connectie ontstaat de potentie voor dieren om zich verbinden aan het mentale 'veld' van de mens.
Open/ongedefinieerde centra
Ra Uru Hu spreekt in zijn cursus 'Design of Forms' (te koop op de website human.design.com) over hoe de connectie tussen mens en dier ondersteunend kan zijn aan het beschermen van open centra. Dit was ook één van de factoren waar ik naar keek in mijn zoektocht. Welke electromagnetische connecties maken wij met het dier en welke open centra worden daardoor ingevuld.
Mijn oudste zoon heeft onder andere een ongedefinieerd wortel centrum en een ongedefinieerd sacraal centrum. De onrust die hij hierdoor met regelmaat ervaart in zijn lijf kan een dier met de juiste connecties potentieel verlichten, wanneer ze bij elkaar in de buurt zijn.
Mijn jongste zoon zie ik vaak worstelen met zijn ongedefinieerde keel centrum (hij heeft ook met regelmaat fysiek last van zijn keel). In potentie zou de juiste connectie met een dier de druk op zijn keelcentrum kunnen verzachten.
En achteraf gezien heb ik bij mezelf alleen gekeken of er geen 'problemen' ontstaan door mijn connecties met het dier, maar niet of ik er zelf ook nog bepaalde ondersteuning uit zou kunnen halen voor mijn design. Typisch projectorkwaaltje, mijn focus lag op de anderen ;).
Het maken van de keuze
Vergelijkend onderzoek door de lens van Animal Design gaf me vele mooie, interessante en concrete informatie. Ik hou ervan om 'rabbit holes' in te duiken, iets van vele kanten te bekijken en verbanden te leggen. Maar uiteindelijk, als de keuze gemaakt moet worden, heeft mijn intuïtie de 'last call'. Of beter gezegd, 'the first call'.
Want ja, strategy and authority ;). Je hoofd is prachtig om (oneindig) mee te vergelijken, maar jouw lijf heeft de waarheid en wijsheid in pacht. Dus het kan ook maar zo zijn dat je lijf ineens besluit compleet tegen het advies van je onderzoek in te gaan ;). You never know.
Toen ik Sphynx kat Selky tegenkwam online, vroeg ik uiteraard al haar gegevens uit en bekeek ik of ze goed was gesocialiseerd. Maar ik liet vooral veel ruimte voor mijn intuïtie om te spreken en te kiezen. En al bij de eerste voet over de drempel van het huis waar Selky opgroeide, voelde het goed. Toen wist ik, jou nemen we mee naar huis.
Ik ben benieuwd naar de avonturen die we samen gaan beleven. En ik weet, ook al lijkt mijn autoriteit te zeggen dat dit wel een goed idee is, dit nooit een garantie biedt voor een 'makkelijke' reis. Maar waarschijnlijk is het de eventuele struggle die ontstaat het dan wel waard. Ik kijk er naar uit om tijdens mijn interactie met en observaties van haar de theorie die ik tot me nam rondom Animal Design uit te testen in de praktijk. Ik heb al flink wat onderzoeksvragen ;).
To be continued…